KILKA WSPOMNIEŃ Z CZERWCA...........

Czas tak szybko mi umyka, że nagle nastał lipiec w moim życiu. Czerwiec umknął jakby niezauważony. Konieczny remont spowodował, że nawet nie miałam czasu pobiegać z aparatem, by uwiecznić w cały czerwiec w swoim blogowym pamiętniku. Tak, mój blog jest moim pamiętnikiem, do którego Was z radością zapraszam. Mimo trwającego jeszcze kursu komputerowego (dwa razy w tygodniu) i całkowitej demolki w kuchni (pękła rura kanalizacyjna) wykonałam jednak kilka fotek.

Pisałam tutaj w roku ubiegłym, że takiego spektaklu już nie będzie.
Jakże się myliłam. Nie udało się nam zagospodarować naszego nieużytku. Czeka na "później"
Gdy zobaczyłam, że powschodziły takie zdrowe maki, nie mogłam ich usunąć. Moja miłość do tych pięknych kwiatów wzięła górę.


I oto taki widok podziwiałam codziennie przez dłuższy czas.

 Jedne z bardziej lubianych moich kwiatów, to kosaćce. Chciałabym mieć ich wiele, zgromadzonych w jednym miejscu. Taki kolorowy, niepowtarzalny spektakl ciągle mam przed oczami. Nie wiem czy mi się to uda.

 
 

Kolejne moje ulubienice - żurawki.
Nie próbuję nawet liczyć ile ich już gościło w naszym ogrodzie. Niestety każda próba, by było im u nas dobrze kończyła się niepowodzeniem. Tak samo jak ja kochają je larwy chrabąszcza i nornice. Niestety ja przegrywam.
Te z wielu, wielu posadzonych w roku ubiegłym przetrwały zimę. Wiosną podlałam je ekologicznym płynem polecanym przez specjalistę.
Niestety dwie z nich już są podgryzione i nie wiem, czy uda się je uratować.

 

 
 
Zakwitły też moje róże. U nas pewnie nigdy nie będą tak pięknie kwitły jak w Waszych ogrodach, ale ja cieszę się z każdego kwiatka.

Było ich jeszcze kilka, ale niestety nie zdołałam wykonać fotek.

 
 

Nasz Stwórca jest Projektantem Doskonałym. Czyż nie?😀
Kilka lat temu posadziłam pęcherznicę "Diabolo" i          "Luteus" 
Ta pierwsza od początku poczuła się na swoim miejscu. "Luteus" niestety zachorowała i musieliśmy ją usunąć.
Jakie było moje zdziwienie, kiedy w roku ubiegłym zobaczyłam wyrastające z ziemi pędy pęcherznicy, której nikt z nas nie posadził. Ucieszyłam się z tego "daru" i pozostawiłam ją. Tak naprawdę chciałabym, by rosła w innym miejscu, ale cóż sama wybrała. W tym roku nawet obsypała się kwiatami.

Kwiaty w czerwcu zakwitły pięknie. Padał deszcz i było ciepło. Niestety jak już wspomniałam nie zdołałam wykonać fotek. W jednym poście nie mogłabym je pokazać.
Dziękuję Wam za obecność, komentarze.  Bywam na Waszych blogach i podziwiam Wasze cudne prace, wycieczki i ogrody. Rzadko komentuję, bo czas bardzo ograniczony. Myślę, że się to kiedyś zmieni. Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie!!!!!!!!!