OGRÓD ŚPI.................

....... niestety nie do końca zadbany tak, jak chciałabym. Trzeba by okryć jeszcze glebę wszak nie lubi być goła. Nie zdążyłam zrobić wszystkiego przez moje niedomagania. Codziennie karmiąc moje koteczki dzikuski, spaceruję po ogrodzie i zachwycam się panującą tam teraz ciszą. Zawsze za nią tęskniłam, bo mieszkam tuż przy bardzo ruchliwej drodze, a przejeżdżające (niekiedy z ogromną, niedozwoloną prędkością) samochody często nie pozwalają zebrać myśli. Wyobrażacie sobie jak taka osoba jak ja, wychowana w domu niemalże w lesie, przy śpiewie ptaków i zapachu igliwia musi tęsknić do wszechogarniającej ciszy. I teraz po tylu latach jest. Wprawdzie nie taka jak w lesie, ale jest i korzystam z tego. Skoro ogród śpi, to ja robię sobie przerwę i zajmuję się tym, czego nie udało się zrobić latem, jesienią - czytam, a ogród niech poczeka do wiosny. Teraz kilka zakątków z naszego jesiennego ogrodu.

 

 

 

 

 

 

 

A dla Was w podzięce za wierność, wytrwałość ostatnie kolory z naszego ogrodu💓💓💓

 

Życzę spokojnego, radosnego czasu oczekiwania 💓💓💓