NO CÓŻ MAM NAPISAĆ?....................................

 Witam serdecznie po wymuszonej przerwie!!! Nie chcę się użalać nad sobą, bo każdy z nas z czymś się zmaga. Wiem, że lepiej już nie będzie więc z pokorą przyjmuję to, co mam. Proszę Najwyższego, by tak pozostało. Nasz ogród w tym sezonie doskonale odzwierciedlał stan mojego zdrowia. Razem, pełni wiary i energii przywitaliśmy kolorową wiosnę. Również razem cieszyliśmy się kolorami, zapachami. On zapewne uradował się, że jestem zadowolona i powoli, bez pośpiechu pokazywał co ma jeszcze w zanadrzu. A ja cieszyłam się jak dziecko tym, co codziennie mi oferował. Przyszły upały i wielka susza. Dbałam jak mogłam, by nie zabrakło wody naszym roślinom. A potem diagnoza jedna i druga (obie niezbyt dobrze rokujące)  osłabiły mój zapał. 

Ogród dalej starał się dodawać mi otuchy i cieszył moje oczy, a ja niestety niewiele go pielęgnowałam. Wędrówki po lekarzach, przychodniach, laboratoriach spowodowały chroniczny brak czasu. Nasz ogród stał się prawdziwie naturalistyczny, gdzie wszystko rosło swobodnie bez naszej ingerencji. Zrobiłam niewiele zdjęć. Tymi, co mam podzielę się z Wami. Czerwiec i lipiec w naszym ogrodzie. 

Nie zawiodła mnie moja ukochana róża, która witała mnie codziennie swoim kwieciem. Nie postarałam się w tym roku, a mimo to zakwitły moje róże. I właśnie je dedykuję Wam żeby choć trochę zrehabilitować się za zaniedbane komentarze na Waszych blogach. Jestem na bieżąco z wizytami u Was, a jednak mam problem z komentarzami, by wszystkich systematycznie nimi obdzielić. Niestety tak musiało być. Nie robiłam tego u nikogo, by było sprawiedliwie. Są tylko dwa wyjątki, ale to były bardzo ważne wydarzenia. Maminku i JoAsiu czytałam Wasze komentarze. Jestem wzruszona i przepraszam, że na nie nie odpowiedziałam, ale wiedziałam, że wkrótce się odezwę. Miło jest poczuć, że w trudnym momencie życia jest ktoś, kto posyła dobre myśli. Dziękuję za wszystkie Wasze odwiedziny, miłe słowa. Stosuję się do zaleceń lekarzy i pozostanę już niesystematyczna w blogowaniu, ale postaram się bywać w blogosferze na tyle ile to będzie możliwe. Życzę zdrowia, spokoju i ciepełka!!!!!

ZIMNY MAJ............................

 Witam Was moją ukochaną piwonią:) Zakwitła pięknie i rośnie w górę, a ja niestety nie wiem jak ją przycinać, by nie ogołacała się z dołu.

Minął już najbardziej lubiany przeze mnie miesiąc. W ogrodzie było kolorowo, pachnąco i pięknie. Jednak nie był dla mnie łaskawy. Wiele dni musiałam spędzić w przychodniach  lekarzy i na badaniach. Niestety w prywatnych gabinetach, co jest dla mnie bardzo dotkliwe i smutne, że po tylu latach solidnej pracy muszę poświęcać na leczenie własną emeryturę w całości. Jeszcze wiele wizyt jest przede mną. Nie poszłam  zadowolona na wybory, bo żaden z polityków o nas chorych nie zadbał i pewnie nie zadba (: Trudno. A teraz do Was moi Kochani. Z powodu kolejnej, niekorzystnej dla mnie diagnozy, mimo wizyt u Was, nie komentowałam wszystkich Waszych postów. Starałam się sprawiedliwie obdzielić Was komentarzami. Nie mogę w pełni korzystać z laptopa, telefonu, rozważnie pracować w ogrodzie i mimo, że chciałabym inaczej, już tak pozostanie. Przepraszam!!! Mogę jedynie dedykować Wam kolejną moją ulubienicę, która obdarowała nas cudnym kwieciem i równie pięknym zapachem. 

Skoro już mowa o zapachu czarowały nim również bzy. 

Wprawdzie pięknie zakwitły laurowiśnie, ale zapach jest nieco duszący. Mnie jednak to nie przeszkadza. Siedząc na ławeczce w pobliżu bzu i laurowiśni łatwiej było mi się pogodzić z przyszłością. 

Czas na kolory:) one naprawdę poprawiają samopoczucie.

Od kiedy udało mi się wydedukować, jak przycinać Tawułę gęstokwiatową, cieszy mnie drobnymi, ładnymi kwiatami. Nie mogłam znaleźć informacji o cięciu. Robiłam to metodą prób i błędów. A teraz proszę AI wszystko podpowie. Okazało się, że intuicja mnie nie zawiodła.

A teraz kilka drobiazgów:)

Kolorowych drobiazgów było znacznie więcej, ale nie zrobiłam im fotek. Pozostaną w mojej pamięci. Dziękuję Wam bardzo za odwiedziny, przemiłe komentarze i życzę wszelkiego dobra, a szczególnie zdrowia!!! Niech ciepłe promienie słoneczka niosą ze sobą samą radość:):):)

MAJ, A U MNIE KWIETNIOWO.......................................

 Witam Was serdecznie!!! Myślę, że nie jest mi pisane, by bywać systematycznie na blogu. Z powodu różnych przyczyn (którymi nie chcę zanudzać) niestety to mi się nie udaje. Zakończył się kwiecień, a rozpoczął maj, a ja nadal z pracami jestem w lesie. Czas przemknął mi jak strzała. Pracy w ogrodzie jest mnóstwo, ale zwyczajowo nigdy nie zdążę dojść do końca. Tak więc musi być niestety.

Kwiecień przywitał mnie ulubionymi kwiatami Hipeastrum. Nigdy dotąd z jednej cebulki nie było dwóch kwitnących pędów. Moje samopoczucie znacznie się poprawiło😀

Ogród również stawał się coraz bardziej kolorowy. Z dnia na dzień przybywało coraz więcej piękności, którymi ku naszej uciesze obdarowuje nas natura. Jednak wiele kwiatów cebulowych się nie ukazało, bo jak każdego roku nornica znacznie je uszczupliła. 

Lubię je wszystkie, ale hiacynty czarują również zapachem i dlatego wiele ich posadziłam wzdłuż ścieżek, którymi się poruszam. Rekompensuję sobie to, że nie mogę ich zabierać do domu. Mąż nie toleruje mocnych zapachów i szkoda, by przypłacił to swoim zdrowiem. Niestety nornica polubiła je szczególnie. Widać to po ilości zdjęć.

Szafirki rosną w całym ogrodzie, bo nornica pogubiła po drodze cebulki. Są w każdym zakątku, a ja im nie przeszkadzam.

Również cebule szachownicy pojawiły się tam, gdzie ich nie sadziłam.

Forsycja jest już duża i nie uchwyciłam jej całej.

Kocham te drobne kwiatuszki. Kupiłam dwie doniczki kilka lat temu, a one tak się rozrosły.

Ułudka wiosenna.

Śliwa wiśniowa. Nasza ulubiona dlatego mamy trzy. Przycięta dopiero wiosną i stąd nie ma kwiatów na wierzchołku. Latem nie było możliwości. Dzisiaj zauważyłam owoce.

Jej kwiaty są piękne.

W takiej kolorowej atmosferze spacerowaliśmy po ogrodzie podczas Świąt Wielkanocnych. Było już kwieciście i pachnąco i kolorowo również za sprawą pisanek, które wykonałam.

I trochę mniej kolorowo, naturalistycznie. Dodam, że właśnie te naturalne pisanki były bardziej doceniane. Kocham je robić i zawsze dziękuję Panu, że moja dłoń jeszcze podołała.

Na koniec kilka kadrów kwitnących drzew. Ten właśnie czas jest dla mnie w ogrodzie najpiękniejszy.

Kocham to trio. Grusza, Tawuła wczesna arguta  i Śliwa dziecięca

Mam jeszcze wiele zdjęć moich ukochanych drzew, ale post już jest przydługi. Być może kolejnym razem je dołączę. Tymczasem dziękuję Wam za obecność, wyrozumiałość i dobre słowa. One zawsze są budujące. Życzę Wam wspaniałego maja i oczywiście wszelkiego dobra na kolejne miesiące💗💗