środa, 30 września 2015

NIESPODZIANKA.............................

Bardzo ucieszyła mnie dzisiaj wizyta listonosza. Przyniósł mi bowiem wspaniałą niespodziankę wylosowaną szczęśliwym trafem u Basi:  5porroku.blogspot.com/
Piękny obraz anioła namalowanego na desce.
Zajrzałam do Basi przez przypadek. Poczytałam i już tam zostałam. Zachwyciły mnie cudne zdjęcia, pisane przez autorkę bloga wspaniałe wiersze, piękne obrazy malowane przez naszą blogową utalentowaną koleżankę. Blog jest mi szczególnie bliski gdyż Basia często powraca do przeszłości, opisując i pokazując wieś, w której mieszka co przywołuje u mnie wspomnienia z mojego dzieciństwa i młodości. Okazuje się, że nasze wspomnienia dawnych tradycji są niemalże takie same. Polecam blog Basi. Warto tam zostać na dłużej. A Tobie kochana blogowa koleżanko bardzo dziękuję za prezent. Opieka wspaniałego Anioła jest mi teraz bardzo potrzebna. Ja mogę w podziękowaniu ofiarować Ci tylko wirtualne kwiaty, które jeszcze teraz kwitną w naszym ogrodzie.
A oto moja wspaniała niespodzianka:





 Jeszcze raz dziękuję pięknie. Lawenda chyba zakwitła w oczekiwaniu na anioła.

piątek, 25 września 2015

WOLA ŻYCIA........................

Każdy żywy organizm niezależnie czy jest to człowiek, zwierzę, roślina lub wiele, wiele innych żyjątek wykazuje ogromną wolę życia. Przekonujemy się o tym dopiero wówczas gdy czujemy się zagrożeni. Taką walkę o przetrwanie u roślin zaobserwowałam w tym roku na ogrodzie u mojego sąsiada. Codziennie od czterech lat chadzam do swojego ogrodu tą samą "trasą" i nigdy nie miałam czasu przyglądać się co dzieje się wokół.
Teraz kiedy sama rozporządzam swoim czasem baczniej obserwuję, pochylam się nad każdą roślinką, która czymś mnie zaskoczy. Znam je teraz wszystkie na tej mojej "trasie", ale do rzeczy. Sąsiad bardzo często kosi trawę  i zaskoczył mnie fakt, że już po dwóch tygodniach, kiedy trawa jeszcze była mała rosnące chwasty już zakwitły. I tak za każdym koszeniem, ba nawet podczas suszy kiedy to trawa w ogóle nie rosła lecz całkiem uschła one ponownie zakwitły, by wytworzyć nasiona i podtrzymać gatunek.
Czytałam kiedyś o kaktusach. Nie sprawdziłam tego gdyż ich nie posiadam, że jeżeli chcemy zmusić je, by zakwitły trzeba zaprzestać podlewania, a one zdeterminowane zakwitną, by wytworzyć nasiona. Nie wiem ponieważ nie podano czy dotyczy to każdego gatunku czy tylko wybranych. Poniżej zdjęcia obserwowanych roślinek - pięknych chwastów.


Oto i łączka pełna kwitnących roślinek, a trawa sobie schnie.
Nie znam nazwy tej roślinki. Taka ładna. Nie znam też nazwy jej towarzyszki.

Tutaj zbliżenie. Może ktoś mi podpowie?
Tej również nie znam i też mi się podoba. Tyle jej tam rośnie.

Piękna, dostojna dziewanna pospolita.
 Nazwa tej roślinki uleciała mi w siną dal. Może ktoś przypomni nazwę?

Lepnica rozdęta.
Cykoria podróżnik. Ulubiona. Jak cudnie wygląda w słońcu i taka pożyteczna.


A teraz razem
Czy ktoś lubi chwasty tak jak ja?
Szkoda, że muszę z nimi walczyć w warzywniku i na rabatkach kwiatowych.
W innych miejscach pozwalam im rosnąć. Niech cieszą oczy wszak są takie śliczne i pożyteczne.





A teraz kilka fotek z wrześniowego ogrodu.

Zimowit jesienny. Nornica jak co roku pozbawiła mnie wielu cebulek. Idąc po drodze zgubiła kilka w goździkach. Jak dobrze, że tak się stało.
Tutaj pozostała cała kępka.
Tak pięknie wyglądają w słoneczku.

I tutaj brakuje wielu cebulek.

A dalia odżyła. Trochę ją odnowiłam i kwitnie. Inne biedniutkie.

A one kwitną niestrudzenie. Mam jeszcze wiele innych aksamitek.
Pokażę niebawem.

Nasz nowy przychówek. Zdjęcie dedykuję Komuś Kto bardzo się ucieszy z tego widoku.

Jaki słodziaczek.


Tygrys. Naczelny pieszczoch.
Jak on potrafi manipulować człowiekiem, by choć trochę się nim zająć. Mój ulubieniec.















Dużo tego dzisiaj. Jeśli zanudziłam proszę o wybaczenie. Jakoś się nazbierało.
Serdecznie witam nowych obserwatorów. Jakże się cieszę gdy Was przybywa. Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Życzę wspaniałego weekendu!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

czwartek, 17 września 2015

PODSUMOWANIE.......................

Lato nieuchronnie nas opuszcza. Nadszedł czas podsumowań i refleksji. Dla nas i naszego ogrodu było dosyć trudne. Upały dotychczas w takim wymiarze nie były nam znane. Odbiło się to niekorzystnie na naszych krzewach, warzywach i kwiatach. Po raz kolejny dostałam pstryczka w nos. Ja naiwnie myślałam, że swoją wytrwałością i ciężką pracą oszukam trochę naturę i z najgorszej gleby uczynię żyzną oraz  uchronię przed palącym słońcem nasze rośliny rosnące bez żadnego cienia jak na patelni.


Niestety wiele z nich mimo podlewania
bardzo ucierpiało. Słonecznik mimo płytkiego systemu korzeniowego radził sobie doskonale. Trochę uszczknęliśmy ptakom, a reszta będzie na zimę do dokarmiania naszych braci mniejszych.


Wyrósł cudnie. Wysoki i piękny.
Oczywiście zdjęcie z sierpnia.

















Wyciągnęłam wnioski i wiem już, że będziemy sadzić krzewy i wysiewać kwiaty, które dobrze sobie radzą w ekstremalnych suchych warunkach.
Porzuciłam chęć na posiadanie kolekcji pięknych i dosyć wymagających roślin. Szkoda mojej pracy i pieniędzy. Trzeba zadowolić się tym co jest możliwe do uprawy w naszych warunkach.
Cynie nigdy mnie nie zawiodły.


Nowy nabytek. Powojnik odmiana
Gabriel Narutowicz. Jeszcze nie sprawdziłam jak zachowa się zimą.
Suche lato - podlewany przetrwał suszę nawet w formie.

Kwiaty Gabriela w przybliżeniu.
Były takie piękne. Jest to mój debiut jeśli chodzi o powojniki.

Kolejny powojnik, który rośnie z drugiej strony pergoli odmiana Jan Paweł II. Jest piękny. Podobnie jak poprzedni "sąsiad " dobrze zniósł upały. Zobaczymy jak przetrwają zimę wszak będzie to ich pierwsza zima na nowym miejscu.


Zbliżenie.



Kolejne zbliżenie.


Ulubione dalie. Ta rosła w lepszych warunkach. Trochę cienia zafundowała jej śliwa. Przetrwała dosyć dobrze.















Kolejna, której cienia użyczyła ta sama śliwa. Mam jeszcze dwie w kolorze białym i cudnym bordo. Niestety kwiaty i liście zostały poparzone przez bezlitosne słoneczko.



Ku wielkiej uciesze pszczół w nieznany mi sposób sama przywędrowała do nas nawłoć. Już tutaj zostanie skoro wybrała sobie nasz ogród. Tak pięknie zakwitła. Ogromna. Bardzo wytrwała niech zdobi i żywi. Każdy będzie zadowolony.



Lewkonia. Gościła po raz pierwszy w naszym ogrodzie. Spisała się nawet dość dobrze.Liczyłam na więcej, ale w naszych warunkach jestem jej bardzo wdzięczna za urok i piękny zapach Niezawodne aksamitki. Rosną gdzie się da. Jak one potrafią się odwdzięczyć za odrobinę opieki. 



Urocze, wesołe, niewymagające i bardzo pożyteczne. One towarzyszą nam od zawsze. Nigdy nas nie zawiodły. Będą ciągle nam towarzyszyły.


Rośliny cienia - funkie mam kilka, ale mam zdjęcia tylko dwóch. Pozostałe kiepsko pozowały.


Oczywiście zdjęcia, które pokazałam są wykonane w sierpniu. Jakoś kiepsko u mnie z czasem i posty ukazują się z opóźnieniem.













Tak bardzo szkoda mi pozostałych kwiatów i krzewów, które niestety bardzo straciły na swoim uroku, bądź nie przetrwały. Szkoda. Muszę je wyeliminować niestety. Taka szkoda patrzeć na nie jak jest im źle bądź trzeba je pożegnać. Część muszę przesadzić w inne miejsca, ale niestety takich korzystnych miejsc prawie nie mam w ogrodzie.
Witam serdecznie nowych obserwatorów. Jestem zaszczycona. Dziękuję za Wasze wizyty i komentarze.
Jak mi miło, że mnie odwiedzacie. Uściski ślę życząc wspaniałego weekendu:):):):):)

sobota, 5 września 2015

PRZED WIELKĄ SUSZĄ............................


Bywa i tak, że mimo usilnych starań, ciężkiej pracy niestety nie wszystko wychodzi tak jak oczekiwaliśmy. Tak jest w tym roku u nas w ogrodzie. Wiosenne przymrozki spowodowały, że moje hortensje ogrodowe dalekie były od moich oczekiwań mimo, że biegałam z agrowłókniną wystarczyła jedna  noc nieuwagi i pączki przymarzły. Dbałam o nie i kiedy wydawało się, że trochę kwiecia jednak będzie pocieszyły oczy przez miesiąc i nadeszła susza. Mimo biegania z wodą słońce bardzo je uszkodziło. Najbardziej ucierpiała hortensja otulona. Moja ulubiona.Trudno. Może za rok. A oto jak wyglądały przed nastaniem suszy:

W roku ubiegłym była taka duża. Niestety wiosną przymarzła, ale trochę kwiecia jednak jest. Byłam zdziwiona, bo zakwitła również na pędach jednorocznych. Teraz wygląda znacznie gorzej. Słońce jej nie oszczędziło.





Bukietowa. Zakwitła cudnie. Przymrozki jej nie szkodzą. Cieszyła nasze oczy przez miesiąc. Potem to palące słońce trochę ją uszkodziło.
Nie dałam rady wszystkiego cieniować. Trudno.

 




 

Ta sama troszkę później.
Zdjęcie nie najlepszej jakości i nie oddaje jaka wówczas była piękna.
Niestety nie zdążyłam zrobić innego, a teraz ma trochę przypalone kwiatki.
Ta rośnie w sprzyjających warunkach częściowo zacieniona. Upały zniosła znakomicie. Ma piękny kolor. Zdjęcie trochę go przekłamuje.
Nowy nabytek. Moja produkcja.
Rozmnożyłam przez odkłady poziome.
Roślinka ma dwa lata i w tym roku po raz pierwszy zakwitła. Jestem zdziwiona wielkością jej kwiatów gdyż hortensja mateczna ma kwiaty znacznie mniejsze. Myślę, że dlatego iż ma tylko dwa kwiatki. Ona też nie ucierpiała gdyż rośnie w półcieniu.


Ja natomiast mam chyba trochę dłuższe ręce od noszenia konewek, by uratować moje ukochane hortensje.


 Ta niestety rośnie w pełnym słońcu. Dotychczas znosiła to dobrze. Codziennie dostawała podczas suszy konewkę wody na śniadanie i drugą na kolację. Niestety w tym roku metoda zawiodła. Woda nie pomogła. Kwiatki przypaliło mocno palące słońce. Nie robiłam zdjęć biedaczkom po suszy, by nie psuć Wam humoru. Ja czekam na następny rok, a wysuszone kwiatki i tak mają swój urok.

Ukochana moja biała. Upały ją oszczędziły. Niestety przymarzła wiosną. Kilka kwiatków jednak się ostało, by cieszyć moje oczy. Jak ja ją lubię. Ona chyba to czuje, jest taka zdrowa (odpukałam).











 
Kolejna bukietowa. Rośnie pod śliwą więc słońce tylko trochę się do niej dobrało, ale systematycznie ją podlewałam i uchroniłam ją przed wysuszeniem. Kwiaty w początkowej fazie są piękne, białe później przebarwiają się na delikatny róż. Nie znam odmiany. Dostałam ją w prezencie, a na etykiecie widniał tylko napis - hortensja bukietowa i tyle.
Szkoda, że niektórzy producenci nie podają odmian.




A oto jej kwiaty w przybliżeniu.
Początek kwitnienia.














Kwiat różowieje.























Serdecznie witam Nowego Obserwatora. Jakże mi miło. Dziękuję Wszystkim za odwiedziny i komentarze.
Życzę wspaniałego popołudnia i niedzieli. Buziaczki ślę:):):):):):)